تأثیر تاریخهای سررسید بر نقدشوندگی محصولات مالی
تاریخ سررسید یک محصول مالی نقش مهمی در تعیین نقدشوندگی آن ایفا میکند؛ یعنی اینکه چقدر سریع میتوان آن را بدون از دست دادن ارزش به پول نقد تبدیل کرد. نقدشوندگی برای سرمایهگذاران و شرکتها که نیاز به توازن داراییها و جریان نقدی دارند، اهمیت دارد. درک تأثیر تاریخهای سررسید بر نقدشوندگی میتواند به بهبود برنامهریزی مالی و تصمیمگیری کمک کند.
۱. درک نقدشوندگی و تاریخ سررسید
- نقدشوندگی به این معناست که یک دارایی چقدر سریع و بدون از دست دادن ارزش میتواند فروخته یا به پول نقد تبدیل شود. محصولات مالی با نقدشوندگی بالا مانند سهام یا صندوقهای بازار پول بهراحتی فروخته میشوند، در حالی که داراییهای با نقدشوندگی کمتر مانند املاک یا اوراق قرضه بلندمدت، ممکن است فروش سریع آنها چالشبرانگیز باشد.
- تاریخ سررسید تاریخی مشخص است که در آن، اصل و هر گونه سود معوقه یک ابزار مالی (مانند اوراق قرضه یا وام) باید پرداخت شود. برای اوراق بدهی، هر چه تاریخ سررسید نزدیکتر باشد، ارزش محصول مالی قابل پیشبینیتر و باثباتتر میشود و اغلب نقدشوندگی آن افزایش مییابد.
۲. تفاوت نقدشوندگی در سررسیدهای کوتاهمدت و بلندمدت
- محصولات مالی کوتاهمدت: محصولات مالی با تاریخهای سررسید کوتاه (کمتر از یک سال) بهطور کلی نقدشوندگی بیشتری دارند. از آنجا که سرمایهگذاران نیازی ندارند برای بازیابی اصل سرمایه مدت زیادی منتظر بمانند، این داراییها برای حفظ نقدشوندگی جذاب هستند.
- محصولات مالی بلندمدت: داراییهایی با تاریخهای سررسید طولانی معمولاً نقدشوندگی کمتری دارند. به عنوان مثال، اوراق قرضه بلندمدت ممکن است به دلیل حساسیت به نوسانات نرخ بهره و کاهش ارزش قبل از سررسید، سختتر فروخته شوند.
۳. تقاضای بازار و نقدشوندگی نزدیک به تاریخ سررسید
- با نزدیک شدن تاریخ سررسید، محصولات مالی نقدشوندگی بیشتری پیدا میکنند زیرا عدم قطعیت پیرامون بازپرداخت اصل کاهش مییابد. این «اثر نزدیک شدن به سررسید» بهویژه در اوراق قرضه و ابزارهای بدهی مشهود است.
- با این حال، در دوران رکود اقتصادی یا افزایش نرخ بهره، حتی سررسیدهای کوتاهمدت ممکن است با چالشهای نقدشوندگی مواجه شوند. از طرف دیگر، زمانی که بازار، دارایی را کمریسک و نزدیک به سررسید تلقی میکند، نقدشوندگی میتواند افزایش یابد.
۴. حق بیمه نقدشوندگی و تاریخ سررسید
- حق بیمه نقدشوندگی اغلب به محصولات مالی بلندمدت افزوده میشود تا کاهش نقدشوندگی آنها جبران شود. سرمایهگذاران انتظار دارند که بازده بالاتری از محصولات با سررسید طولانی داشته باشند تا به این ترتیب دشواری فروش سریع دارایی بدون زیان جبران شود.
- این حق بیمه منعکسکننده هزینه تعهد دارایی برای مدت طولانی است. در مقابل، داراییهای با سررسید کوتاه بهطور معمول شامل حق بیمه نقدشوندگی بالایی نیستند، زیرا میتوان آنها را بهراحتی به پول نقد تبدیل کرد.
۵. تأثیر بر استراتژی سرمایهگذاری و مدیریت پرتفوی
- تنوعبخشی در تاریخهای سررسید: سرمایهگذاران با نگهداری ترکیبی از داراییهای کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت در پرتفوی خود نقدشوندگی را مدیریت میکنند. با فاصلهگذاری در تاریخهای سررسید، آنها اطمینان حاصل میکنند که در زمانهای مختلف به وجه نقد دسترسی دارند و از ریسک نقدشوندگی جلوگیری میکنند.
- تطبیق سررسید با نیازهای نقدینگی: شرکتها و سرمایهگذاران سررسیدها را با نیازهای نقدی پیشبینی شده تطبیق میدهند. این استراتژی که به پلهای کردن سررسید معروف است، به حفظ نقدشوندگی کمک میکند، بهویژه برای سرمایهگذارانی مانند بازنشستگان که به جریانهای نقدی پیشبینیشده نیاز دارند.
۶. حساسیت به نرخ بهره و نقدشوندگی
- تغییرات نرخ بهره: نقدشوندگی یک اوراق قرضه بلندمدت کاهش مییابد اگر نرخ بهره بازار بهطور قابل توجهی افزایش یابد. در چنین مواردی، اوراق قرضه قدیمیتر با نرخ بهره پایینتر جذابیت کمتری پیدا میکنند و نقدشوندگی بازار آنها کاهش مییابد.
- سررسیدهای کوتاهمدت و نوسانات نرخ بهره: محصولات مالی با تاریخهای سررسید کوتاه نسبت به تغییرات نرخ بهره حساسیت کمتری دارند که این موضوع به حفظ نقدشوندگی آنها در محیطهای مختلف نرخ بهره کمک میکند.
۷. بازار ثانویه و تاریخهای سررسید
- معاملات بازار ثانویه: بسیاری از محصولات مالی مانند اوراق قرضه در بازارهای ثانویه معامله میشوند که در آن نقدشوندگی به تقاضای بازار بستگی دارد. بهطور کلی، محصولات نزدیک به سررسید در بازارهای ثانویه نقدشوندگی بیشتری دارند زیرا خریداران با ریسک کمتری مواجه میشوند.
- محصولات بلندمدت در بازارهای ثانویه: محصولات بلندمدت اغلب با تخفیف در بازارهای ثانویه معامله میشوند اگر سالهای زیادی تا سررسید داشته باشند. این تخفیف کاهش نقدشوندگی و اثرات احتمالی نوسانات نرخ بهره را جبران میکند.
نتیجهگیری
تاریخهای سررسید بهطور قابل توجهی بر نقدشوندگی محصولات مالی تأثیر میگذارند و معمولاً ابزارهای کوتاهمدت نقدشوندگی بیشتری نسبت به ابزارهای بلندمدت دارند. با درک این پویاییها و برنامهریزی دقیق در اطراف تاریخهای سررسید، سرمایهگذاران و شرکتها میتوانند انعطافپذیری مالی خود را بهبود بخشیده و ریسکها را بهتر مدیریت کنند.